Een tikkeltje ambitieus is het wel, maar na vier dagen in Estland is er geen van de 150 deelnemers meer die daar nog aan denkt. Wel denken we aan blauwe luchten. Aan schone rivieren. En groene bossen. En aan de haalbaarheid van het plan. Het plan om in zes maanden de wereld te schoon te maken.

82 landen hebben bevestigd mee te zullen doen. 19 van hen hebben al gefloreerd in de jaren hiervoor. Landen waar je in eerste instantie niet aan zou denken, maar waar we nu collectief diep voor mogen buigen. Want ga d’r maar aan staan: Even je land een grote schoonmaak geven. En niet in je eentje. Nee. Met duizenden. Honderdduizenden landgenoten samen. Een kleine 5 miljoen mensen van over de hele wereld nam de afgelopen jaren deel aan het initiatief van Let’s Do It! en ruimde een stukje aarde op. Een stukje van ons huis.

Want dat is waar dit hele verhaal over gaat. Het gaat over daar waar wij wonen. Waar we leven en bewegen. Waar we onze kinderen in laten opgroeien. En waar we gelukkig oud willen worden. We verwaarlozen het. Laten we maar rustig zeggen dat we het naar de klote helpen zo nu en dan. Zo eerlijk mogen we dan ook wel zijn. En waarom? Waarom doen we dat?

Op de mondiale conferentie in Estland die vorig weekend gehouden werd, heb ik mezelf deze vraag herhaaldelijk gesteld. Soms zwijgend, ergens kijkend vanaf een stoel. Soms in gesprek. Met een ander die om dezelfde reden als ik naar dat mooie noordelijke land was afgereisd.

En ik kan niet anders dan tot de volgende conclusie komen: De ene helft van de wereld is te lui. Verwend. Gewend om naar de ander te kijken en zachtjes te fluisteren: ‘Daar betaal ik nou belasting voor’. De andere helft is aan het overleven. Heeft al zijn energie en kracht nodig om te blijven staan onder het juk van het land waarin het leeft. En dus weinig ruimte om ook nog eens zorg te dragen voor de wereld. ‘Die zorgt toch ook niet voor hem?’

Ik vind het een schrijnende conclusie. Maar dit is wel wat het is.

Het goede nieuws is dat er iets aan het veranderen is op onze blauw planeet. Regeringen vallen. Revoluties ontstaan. Natuurrampen laten van zich horen, en klokken worden geluid. En ergens is het gerucht ontstaan dat het wèl kan. Dat je niet hoeft te wachten. Niet op toestemming van de overheid. Niet op toestemming van je buren. En ook niet op de dag dat het schoonmaakwagentje voorbij rijdt.

Op mysterieuze wijze is er bij beide helften van de bevolking te zien – om wat voor reden dan ook – dat er iets gebeuren moet. En nog belangrijker: Dat wíj het moeten doen! Niemand anders dan wij. En het moet nu. Want ik kan je verzekeren, als we nu handelen hebben we straks nog heel lang plezier van dat schone huis.

Ik vind nog steeds dat er in Nederland weinig troep ligt. En ik denk niet dat ik er binnenkort anders over ga denken ook. Afrika ligt vol met bergen vuilnis. Waar niemand iets aan doet. Libanon kent locaties waar nauwelijks groen in te herkennen is. En wat dacht je van New Dehli?

Natuurlijk ligt ook hier genoeg ellende. Ik weet het. Ik woon in Amsterdam west, dus ik kan je verzekeren dat ik weet wat vuilnis is. Maar ik weet ook dat ik net als veel anderen wacht op dat schoonmaakwagentje van de gemeente. Of op de opvoedkunsten van mijn buren. Want ík doe het goed. Toch? Het gebrek in Nederland, is een gebrek aan Bewustzijn. Een invalshoek van kijken. Wij hoeven geen ‘afval te registreren’ op een mobiele app. Wij zouden ons ‘hart’ moeten ‘mappen’.  Pas dan zouden we langzaam zorg gaan dragen voor ons mooie land, en alles gewoon in de prullenbak mieteren. Daar waar het hoort.

82 landen gaan schoonmaken dit komende half jaar. 82 landen vol met mensen die het gerucht hebben gehoord, en geloven dat het kan. 82 landen met mensen die in de spiegel kijken, in plaats van te wachten op toestemming van iemand anders. 82 landen die helpen. 82 landen die doen. 82 landen vol onderscheidend talent. Met mensen die durven. Die de moed hebben om alle fluisterende nee-stemmen te laten gaan, en te kiezen voor zichzelf. Want uiteindelijk komt het daar op neer: Om te kiezen voor jezelf. Niemand anders gaat het doen hoor. Jij bent het. Wij zijn het. The ones we’ve  been waiting for.

Attitude Cultuur Dapper Liefde Lucht Natuur ontmoeting Reizen Veiligheid verandering Verbinding