‘We leven in een snel veranderende wereld‘. Tot voor kort hoorde je het op ieder congres en stond het in elk managementboek. De ‘snel veranderende’ wereld. Een goed gevonden mantra waar heus wel enige waarheid in te vinden is. Althans, een deel-waarheid. Technologische ontwikkelingen buitelen over ons heen, die weer
Ja, het is veel te laag om van te kunnen leven (zeker in de Randstad); de TOZO. De financiële tegemoetkoming voor zelfstandig ondernemers. En ja, de berekeningen om tot het bedrag te komen kloppen niet – €1050 per maand maakt €12.600 euro omzet op jaarbasis. Waar je je inkomensbelasting nog
Het zal tijdens een werkcollege culturele sociologie geweest zijn, ergens 2008. Ik had de sociale netwerktheorie van Granovetter ontdekt en had hele kokers aan kwartjes zien vallen. Ik was toen ‘al’ 32, had er ‘al’ vijf opleidingen opzitten en werkte ‘al’ een jaar of tien in het sociaal domein als
Paniek is een heel slechte graadmeter. Ja, ook een slechte raadgever. Maar de graadmeter komt eerst. Er stroomt, als je paniek hebt, letterlijk minder zuurstof door je brein. Alsof je lichaam zeggen wil ‘Joh, jij bang? We zullen je een echte reden geven voor angst’. En hop, daar stopt je
Wie opgroeit of woont in een watersport-dorp kent de filosofie van de open of gesloten brug maar al te goed. In ons dorp waren er vijf. En waar ik ook heen wilde, er stond zomers altijd eentje open. Maar staat zo’n brug nou open of is ‘ie dicht? Hoe je
De quarantaine-cursussen Even iets opbiechten: Sinds het begin van de crisis ervaar ik de quarantaine als een cursus. Elke week komen er nieuwe modules langs en kan ik ze oppakken of laten liggen. Misschien een beetje gek, maar ja, we doen het allemaal op onze eigen manier. En dit is
Deze quarantaine biedt de kans om diep naar eigen processen te kijken en nuances te zien, waar we in het dagelijks leven vaak aan voorbij fietsen. Niet met opzet, maar omdat het zich op zo’n diepe laag bevindt dat het niet zomaar te duiden valt. Door omstandigheden was ik hier
Omdat dit voor het oog een atypisch onderwerp is – een korte inleiding voorgaand over het mysterieuze orgaan: De Thymus (zwezerik). Ik schrijf nooit over dit soort zaken, maar maak gezien de omstandigheden graag een uitzondering. De collectieve transitieprocessen die we nu wereldwijd doorgaan zijn zo extreem versneld, dat het
‘Gras groeit niet harder als je er aan trekt’. Sterker nog, vrij weinig groeit harder als je trekt. Vaak gaat het zelfs stuk. Dan heb je twee helften. Kan ook buitengewoon handig zijn, maar enkel in specifieke gevallen. Als je iemand aan gras ziet trekken, is het dus in eerste
Griep is eigenlijk een schoonmaakactie van je lichaam. Het haalt de overbodige rotzooi weg en zuivert alles, terwijl het virus verdreven wordt. Hartstikke handig. Wereldwijd hebben we nu met zo’n griep te maken. Heel naar. Maar na de eerste schrik wordt het tijd voor wat schoonmaakwerk en optimistisch pragmatisme. Hieronder
‘Oké, kan gebeuren’, dacht ik. Ik stond met de auto in de stromende regen opeens voor een dicht hek. Echt dicht? Ik keek nog eens goed. Potdicht. Ik draaide de auto en reed naar het andere hek, dat direct leidde naar de duizenden fietsen op het fietsdepot in Amsterdam. Ook
Ik herinner me nog levendig het moment dat Tom en ik naast het politiegebouw aan de Johan Huizingalaan in Amsterdam stonden, ergens begin juni 2019. We kwamen net uit een sessie over de toekomst van team TEDS binnen de eenheid Amsterdam. Ik had Tom meegenomen, die bevelvoerder en instructeur is
Ik ontmoette Emma Stoks in oktober 2017, op het kantoor van adviesbureau Thomas en Charles, waar ze een dag in de week werkte. Ze was toen 17, klaar met het gymnasium, gestopt met het onderwijssysteem en vast besloten om zelf haar ontwikkeling vorm te geven. Met een soort houding van
Afgelopen januari heb ik mezelf stiekem vrij gegeven. Niet zo stiekem dat ik in schizofrene situaties belande, maar stiekem genoeg. 99% kans dat u er zelfs niets van heeft gemerkt. Ik maakte mijn directe uren (sessies en lezingen), had afspraken over lopende projecten, communiceerde als ik er zin in had
‘Als jij de toets slecht maakt, heb ik het niet goed uitgelegd’. Dit zei ik altijd tegen mijn VMBO leerlingen als ze overmatige stress ervoeren voor een toets. ‘Eigenlijk,‘ voegde ik er dan aan toe, ‘doen we die toets voor mij. Om te zien of ik wel goed uit kan
Een jaar of vijftien geleden liep ik ongetraind een 10km in Hoorn, terwijl mijn toenmalige vriend de halve marathon deed. ‘Leek me leuk,’ was mijn reden. ‘Jeugdsentiment’. Ik deed er een uur en tien minuten over, en de loop herinner ik me als de dag van gister. ’s Avonds lag
Introductie In de tweede week van januari 2012 leerde ik de project design methode ‘Dragon Dreaming’ kennen. Ik was die week in Tallinn (Estland) op de internationale conferentie van ‘Let’s Do It’ – een grassroots organisatie van verzamelde landen die een CleanUpDay hadden georganiseerd. In 2012 wilden ze de wereld
‘Als de snel veranderende wereld om je heen iets te snel verandert (en je zelf gezellig mee roetsjt), kun je altijd nog naar Rome‘, dacht ik vorige week. Daar hebben ze stenen die al eeuwen lang op elkaar gestapeld liggen, en niet van plan zijn om daar binnenkort verandering in
Terwijl Nederland zich bezig houdt met de vraag of het instellen van een vrouwenquotum een goed idee is, zit ik in een oefencentrum van Brandweeropleiding Noord Nederland. Op het terrein staan containerwoningen in alle vormen en maten, er liggen spoorrails met treindelen, staat een pompstation en bouwmaterialen. Daar tussendoor rijden
De organisatie- en veranderkundigen buitelen over elkaar heen, social designers en thinkers vullen brown-paper-sessies met geeltjes en stickers, en allemaal om het grote vraagstuk op te lossen: Hoe maken we het publiek domein weer florerend en een veld dat energie geeft aan alle betrokkenen? ‘We’ dat is ons allen. De
In het voorjaar van 2017 belde ik uit nieuwsgierigheid een rondje langs alle vakbonden in ons land. Ik zat toentertijd midden in een veldverkenning met betrekking tot het Nederlandse onderwijslandschap en viel van de ene verbazing in de andere. Zo bleek dat veel invallers op de laatste schooldag voor de
De verzorgingsstaat. Wie is er niet groot mee geworden? Het is het meest politiek geladen woord dat zich in mijn kinderbrein nestelde. Ik vond het een mooi woord. Lief zelfs. Dat er krachtige hervormingen omheen speelden, had ik in de jaren tachtig niet door. Dat er grootse bezuinigingen waren, ook
2019. Ik keek er nog al naar uit, moet ik bekennen. Klaar met het oudejaar – in alle opzichten. Een periode waar allerlei thema’s zich op het scherpst van de snede leken te bevinden; klimatologisch, financiële stromen, machtsverhoudingen en wonderlijke bochten binnen het publiek domein. Het krioelt door elkaar en
Als ‘dividendbelasting’ niet het woord van 2018 wordt, zie ik goede kansen voor het woord ‘innovatie’ om de titel weg te kapen. Innovatie. Innovatie. Innovatie. Innovatie. Eigenlijk gewoon ‘vernieuwen’. Maar waarom we dat woord niet meer gebruiken, weet ik niet. Zouden we er angstig voor zijn? Voor vernieuwen. Is het te
De titel van dit artikel had ook ‘Je mag niet liegen op een podium‘ kunnen zijn. Of ‘Waarom sprekers liegen op een podium?‘ Of ‘Waarom we leugens willen geloven’. Maar ik weet het antwoord niet. Zelfs na het schrijven niet. Dus blijft het bij de vraag. ‘Mag je liegen op
Het ‘Nieuwe’ Werken. Flexwerken. Zelfsturende organisaties. Zelfredzame organisaties. Lokatie-onafhankelijk werken. Tele-werken. Agile werken. Projectmatig werken. Lean werken. Bottom Up Werken. De afgelopen vijftien jaar zagen we, gestuurd door technologische ontwikkelingen, ze allemaal voorbij komen; werkstijlen die de mens gelukkig moesten maken en tegelijk hoog economische rendement voor de organisatie moest