Waarom je niet alles moet geloven wat je lichaam zegt

Een jaar of vijftien geleden liep ik ongetraind een 10km in Hoorn, terwijl mijn toenmalige vriend de halve marathon deed. ‘Leek me leuk,’ was mijn reden. ‘Jeugdsentiment’. Ik deed er een uur en tien minuten over, en de loop herinner ik me als de dag van gister. ’s Avonds lag

Nachtelijke lessen van het Colosseum

‘Als de snel veranderende wereld om je heen iets te snel verandert (en je zelf gezellig mee roetsjt), kun je altijd nog naar Rome‘, dacht ik vorige week. Daar hebben ze stenen die al eeuwen lang op elkaar gestapeld liggen, en niet van plan zijn om daar binnenkort verandering in

Vrouwenquotum of niet; Daar waar mensen excelleren, zal er ondermijning zijn

Terwijl Nederland zich bezig houdt met de vraag of het instellen van een vrouwenquotum een goed idee is, zit ik in een oefencentrum van Brandweeropleiding Noord Nederland. Op het terrein staan containerwoningen in alle vormen en maten, er liggen spoorrails met treindelen, staat een pompstation en bouwmaterialen. Daar tussendoor rijden

Een hernieuwd sociaal stelsel kost geen extra geld!

De verzorgingsstaat. Wie is er niet groot mee geworden? Het is het meest politiek geladen woord dat zich in mijn kinderbrein nestelde. Ik vond het een mooi woord. Lief zelfs. Dat er krachtige hervormingen omheen speelden, had ik in de jaren tachtig niet door. Dat er grootse bezuinigingen waren, ook

Feedback geven: Ga je ’terugvoeden’ of iets ‘uitkotsen’?

2019. Ik keek er nog al naar uit, moet ik bekennen. Klaar met het oudejaar – in alle opzichten. Een periode waar allerlei thema’s zich op het scherpst van de snede leken te bevinden; klimatologisch, financiële stromen, machtsverhoudingen en wonderlijke bochten binnen het publiek domein. Het krioelt door elkaar en

Mag je liegen op een podium? Een pleidooi voor ‘eerlijke’ sprekers.

De titel van dit artikel had ook ‘Je mag niet liegen op een podium‘ kunnen zijn. Of ‘Waarom sprekers liegen op een podium?‘ Of ‘Waarom we leugens willen geloven’. Maar ik weet het antwoord niet. Zelfs na het schrijven niet. Dus blijft het bij de vraag. ‘Mag je liegen op

Oplossingen liggen voor het oprapen bij de Lerarentekort Hackathon

In de regel heb je twee soorten mensen: Mensen die geloven dat er voor alles een antwoord te vinden is en mensen die denken dat niets lukt. Een luchtig gesprekje over de Hollandse weersverwachtingen kan al voldoende zijn om een eerste onderscheid te vinden. En als het nou bij deze twee

Het Dreigende Faillissement van het Basisonderwijs

Terwijl de wereld zich doorlopend vernieuwt door innovatieve technologieën, verse inzichten en het besef dat we een leven lang leren, probeert het basisonderwijs angstvallig vast te houden aan een systeem dat duidelijke symptomen van versletenheid vertoont. Een systeem dat ten onder dreigt te gaan aan struisvogelpolitiek en doofpotbeleid. Maar niet

Waarom het verschil tussen ‘werk’ en ‘privé’ een illusie is

Longread: 25 min.    Sinds ik een eenmanszaak heb, ben ik opeens miljoenen potentiële tijdelijke-collegae rijker, is de wereld mijn werkplek en zijn werktijden verleden tijd. Dit heeft op veel gebieden levensgeluk gebracht – anders deed ik het natuurlijk niet. Ik gedij bij verandering en heb nu meer ruimte om

Asynchrone Wederkerigheid, werkt dat nog wel in een Deeleconomie?

Wie langdurige relaties op wil bouwen, doet er goed aan wat principes van sociaal kapitaal te kennen. Sociaal Kapitaal is een begrip uit de jaren zestig van de vorige eeuw, waar verhelderd werd welke elementen bijdragen aan het versterken van (werk)relaties. Mijn ouders (beiden afkomstig uit een ondernemersgezin) moesten de

Kan het onderwijs zichzelf eigenlijk wel reorganiseren?

‘Een antwoord voor een veld komt altijd uit een ander veld’. Ietwat gechargeerd. Oké, enorm gechargeerd. Maar wel een beetje waar. Ik vluchtte in 2006 niet voor niets weg uit het onderwijsveld. De jaren daarna stak ik zo nu en dan wat tenen in het water. Maar dat zwembad er

Waarom ik Ja zei tegen GeenStijl. #Referendum

‘Je bent gek…‘ Ze kijkt me met grote ogen aan en laat een veel betekenende stilte vallen. Alsof in de witjes tussen de woorden het echt antwoord schuilgaat. Wat natuurlijk waar is. De stilte duurt eindeloos. ‘Eh, want..?‘ probeer ik na een tijdje. ‘En dapper.’ zegt ze dan. ‘Ik zie

Waar zijn de vrouwen als het op spreekrecht aankomt? #Referendum

Ze hadden geen betere naam kunnen bedenken. ‘Hart voor Democratie’: Het collectief dat zich hart maakt voor de duurzaamheid van een referendum in ons politieke landschap. Ja, een mooie taalgrap is het ook. Het hoort ons immers aan het hart te gaan. Rauw en puur. Het hoort ons uit elkaar te trekken

‘We hebben het altijd zo gedaan’

Ik las ergens een feitje dat mensen boven de 35 jaar geen nieuwe muziek meer internaliseren. Ze horen het wel, maar het blijft niet hangen. De onderzoekers hadden er flink wat jaren onderzoek op zitten en volgens mij zijn ze er nog steeds niet uit. Maar vreemd klinkt het niet.

De Rode Pen in het Onderwijslandschap.

Ik weet niet eens meer wie het was, of op welk moment het me verteld werd. Ik weet alleen nog dat ik het idee aannemelijk vond. En dat ik het toen ben gaan uitproberen: De Rode Pen vervangend voor een Groene Pen. Een aantal andere collegae op de speciale school

Waarom ik investeerder ben zonder een euro in te leggen.

In Sillicon Valley gaat een term rond die ik tot voor kort enkel van sprookjeswerelden kende. Al is dat niet helemaal waar, want afgelopen Kerst vond mijn moeder het tijd worden dat we haar maar eens geloofden in de overtuiging: Dat eenhoorns bestaan. U kent dat wel, tussen het rummikubben

Dit gaat allang niet meer over onderwijs; dit is het systeem.

Terwijl het halve land zich verzamelde om de Staat van het Onderwijs te duiden, stonden wij in mijn woonkamer. Ik had een ringbandje gedaan om het stuk tekst dat we bespraken. Zo leek het net echt. Maar, zoals bij vrijwel elke boekbespreking verzande de geschreven tekst in een toekomstige taak

De Dag dat Iedereen kwam Helpen.

Drie jaar nadat het gebeurd was ontving ik een telefoontje. Op het schermpje kon ik direct zien wie het was. Mijn reptielenbrein reageerde zo efficiënt, dat ik onmiddellijk op de rode knop drukte. Weg was de dreiging. Ik ging zitten op een stoel en vroeg me af wat de oorsprong

Toetscultuur of terreur? #nooitafinhetonderwijs

Het overkomt me gelukkig niet al te vaak; dat ik even niet weet wat ik ergens inhoudelijk van vind. Als je je logische boerenverstand gebruikt, met ervaringen in het werkveld en daarbij wat theoretische onderbouwing, kom je een heel eind. Dit keer ging het mis. Ik schreef 12.000 woorden over

Beschermd: LEZING Primair Onderwijs.

Er is geen samenvatting, omdat dit een beschermd bericht is.

Waarom hiërarchie alles makkelijker maakt, maar niet de beste keuze is.

Een paar jaar geleden was ik in Bethlehem. Niet als toerist en niet voor een dag. Op de heetste dagen van juli, tijdens de ramadan, waren een vriend en ik gevraagd om bij een NGO een week training te geven over cultural entrepreneurship. Niet dat íemand exact weet wat dat

Hoe het land een leraar kwijt raakte.

Het was niet de eerste keer dat ik het hoorde: ‘Jij mag dat niet, want je hebt niet het juiste diploma.‘ Ik kan nooit zoveel met het jij-mag-dat-niet fenomeen. Ik vraag me onmiddellijk af het een individueel of collectief besluit is, en of die persoon ergens in de buurt is

Creative Commons in Sprekersland. #onderwijs

Pas bij de 3e zin viel het me op. Deze tekst kende ik… Het zou toch niet? Nee, vast een bewerking. Iets in die trant. Maar de zinnen vloeiden voort en de inhoud bleef gelijk. De speech van een bekende Nederlandse cabaretier bestond voor de helft uit een vertaling van

Een betoog voor Vriendelijkheid: Informeel handelen binnen een formele context.

‘Nou, ik kijk wel mooi uit!‘ hoor ik de man voor me aan de balie zeggen. ‘Voor je het weet heb ik dat gesodemieter van #metoo aan mijn kont hangen. Dat gezeik ook altijd.’ Hij heeft een punt, vind ik. We staan aan de balie van het stadhuis en halen

Stop de Klok, het is toch Nooit Af!

[leestijd: 12 minuten] Het zal ergens halverwege 2017 geweest zijn. Vermoedelijk op een rotsig paadje in het Cantabrisch Gebergte, omgeven door blauwe distels, hyacinten en bosanemoon, toen ik me besefte dat wát ik wilde ondoenlijk was. Niet onmogelijk, zeker niet. Maar wel ingewikkeld, in combinatie met het gekozen tijdspad. Het

Van Big Mac naar Storyteller! Tarieven in het Publiek Domein #2

Ik ben nogal van practice what you preach. Mensen die me kennen of lezen, zullen dat zo onderhand wel door hebben. Ik vind nou eenmaal dat, als je ergens voor of tegen bent, het handig is als je je ook naar die opvatting gedraagt. Dat maakt het overzichtelijk en eenvoudig. Het is gedoe

© 2023 Annette Dölle . Theme by Viva Themes.