Inspiratie

Als we het salaris van de bestuurder en de conciërge omdraaien.

Al een paar maanden mijmer ik over iets dat me zowel spannend als subliem lijkt. Het begon als ludiek ideetje dat ik steeds serieuzer begon te nemen, tot ik het ging testen bij de mensen waarover het ging: Bestuurders en Conciërges in het onderwijs. 

Waarom we Taylor Mali’s in de wereld nodig hebben.

Deze zomer verhuisde ik. Van het ene naar het andere huis. Met zes weken daartussen waarbij mijn ge-he-le inboedel opgeslagen lag in twee containers van 10m3. Het was een louterende ervaring, ik kan niet anders zeggen. Niet altijd leuk, want ‘oh jee, je had per ongeluk ook je bikini ingepakt’.

De Verbinder wordt altíjd betaald.

Een fijne zondagmiddag. Het regent buiten, binnen geniet ik van de dag. Boekjes, een afwas, veel muziek en lieve mensen aan de telefoon. Zulke dagen mogen er vaak zijn. Rond een uur of 15.00 uur doe ik de computer aan, en al doe ik mijn uiterste best – het lukt

Ik heb een droom. #onderwijs

Ik heb een droom. Dat elk kind les krijgt van een immens gelukkige leerkracht. Het is een simpele droom, zo op het eerste gezicht. Op het tweede gezicht blijkt het iets ingewikkelder. En toch wil ik dat het waar wordt. Dat ieder kind in Nederland een juf of meester ontmoet

Lief onderwijs, waar zijn we nou helemaal mee bezig?

Misschien heb ik wel helemaal geen recht van spreken. Dat zou zomaar eens kunnen. Telt mijn stem niet mee, omdat ik te weinig ervaring heb. Te weinig ervaring in het ‘reguliere onderwijs’. Want, daar wil ik het met u eens over hebben. Als ik recht van spreken heb. Tenminste.

Het is niet Social Media dat genadeloos is. Wij zijn het.

Het heeft me altijd verbaasd. Altijd. Waarom we wel met elkaar willen juichen, maar we het heel erg moeilijk vinden om er te zijn als het even wat minder gaat. Of als de ander negativiteit over zich heen krijgt. Mogen we dan niet struikelen in ons leven? Soms lijkt het

Handig Verbinden óf Hoe je 500 gratis koffie regelt binnen 5 uur.

Het heeft altijd een stukje magie in zich. En daar moet je niet over nadenken. Het liefste niet. Maar dat het werkt, is een feit. Het werkt als een trein. Mits je op de juiste momenten de deur open zet, of ze sluit. In deuren sluiten ben ik ongelofelijk slecht.

Mijn God.

Ik had opeens behoefte aan een Boek. Een eigen Boek. Een Heilig Boek. Een Boek voor mij alleen. Over alles waar ik in geloof. Over Jezus en Mohammed. Over Jahweh, Ganesha en Vishnu. Met psalmen en soetra’s. Met soera’s en shruti’s. Met mijn eigen invalshoek. Over liefde en van die

Uitgestelde Koffie

De mooiste. Allermooiste momenten die ik mee maakte met de Liefdesbriefjes, waren dankzij het A4tje op de lantaarnpaal voor mijn huis. Het anonieme A4tje vol liefde. Zonder mijn naam. Zonder verwijzing. Zonder iets. Gewoon met strookjes ‘liefde’ voor wie het wilde. Vanuit mijn raam keek ik naar beneden als de

Ik sta hier ook hoor.

Zaterdagochtend op de Noordermarkt. Het is miezerig en nat. Iedereen dringt en probeert de waterplassen op de klinkers te vermijden. Ik sta voor de kraam met nootjes en gedroogde vruchten. Cranberry’s wil ik kopen. Maar het lukt me niet te kiezen tussen de duurdere biologische variant, of de gewoon gezoete

Geven & Ontvangen: ‘Omdat je soms niet anders kan’ #Vluchtkerk

Meneer Calvijn heeft het vast heel lief bedoeld. Dat verhaal over nijverheid en vlijt. En er zit natuurlijk best wat in. Dromen is een essentieel begin van elke eerste stap, maar daarna is het ook erg handig als je hard werkt en volhoudt. Als je doorzet op momenten dat het

In het Moment #KeepitCleanDay

. . Ik lach naar Kaia en Nara op de stoelen naast me. We zitten op de voorste rij van het kleine zaaltje in het grote conferentie gebouw. Midden in Kathmandu, Nepal. Buiten vult de lucht zich met stof, en rijden er honderden motoren en taxi’s over de onverharde wegen,

© 2023 Annette Dölle . Theme by Viva Themes.